Een succesfactor voor het werken op basis van vertrouwen is het elkaar
aanspreken; feedback geven op elkaar en elkaars gedrag. Dat lijkt eenvoudig,
maar in de praktijk blijkt dat toch erg lastig.
Blijkbaar is het geen menselijk gedrag elkaar aan te spreken over iets
dat jij anders ziet, wilt of doet. Over het algemeen wordt feedback door de
ontvanger namelijk als kritiek ervaren en persoonlijk opgevat. Feedback geven
wordt daardoor ‘eng’. Wie herkent niet de gedachten: “Wat zal die ander daar
wel niet van vinden en dat vindt hij vast niet leuk als ik dat zeg”?
Ontwikkelpunt
Ook binnen de Zorggroep Eerste Lijn is dit een ontwikkelpunt. Elkaar
aanspreken is niet iets dat je van het ene op het andere moment ‘aan’ kunt
zetten, maar dit moet groeien binnen de cultuur van de organisatie. Vanuit de
gedachte dat we zaken samen beter kunnen maken. Twee weten meer dan één.
Feedback is dan ook een kadootje; iemand neemt de moeite om zich te verdiepen
in waar ik mee bezig ben en mij dat te vertellen. Meningen van anderen helpen
je verder in je gedachtevorming en zet je aan het denken.
Aanspreken
op gedrag
Iets anders ligt het wel als je op je gedrag wordt aangesproken. Eerste
reactie is vaak defensief. Het is namelijk niet leuk om kritiek te krijgen. Je
wordt onzeker en voelt je persoonlijk aangevallen. Maar door de jaren heen heb
ik geleerd dat juist deze opmerkingen zeer waardevol kunnen zijn. Je weet zelf
niet altijd hoe je overkomt op anderen en wat jouw gedrag of houding met
anderen doet. Als je dit niet weet kan je er ook niets aan doen/verbeteren. Hoe
mooi is het als iemand jou daar bij wilt helpen en je feedback hierop geeft. En
dat hoeft niet een speciaal iemand (coach of zo) te zijn. Collega’s onderling
zijn de beste coaches voor elkaar. En feedback geven betekent het ook tegen
iemand zeggen als je vindt dat hij het goed heeft gedaan of gezien. Deze
positieve feedback is ook niet vanzelfsprekend in veel organisaties, maar is
juist zo belangrijk om te weten dat je het goed hebt gedaan. En natuurlijk
altijd leuk om te ontvangen. Voorwaarde voor zowel positieve als opbouwende
kritiek is natuurlijk dat de organisatie als een veilige omgeving wordt
gevoeld.
“Het geheim voor succes is jezelf kunnen zien door de ogen van een
ander”.
Feedback
als mechanisme
Het is erg belangrijk in een organisatie die werkt op basis van
vertrouwen om dit onderlinge feedback mechanisme als gewenst en normaal gedrag
te ontwikkelen. Elkaar aanspreken gecombineerd met transparantie vervangt
procedures, functies en regels. Dit kost tijd en moet je de mensen en
organisatie ook gunnen. Zelf het voorbeeld geven is een eerste stap. Mensen
blijven aanspreken op het elkaar aanspreken. En ook in woord en gedrag blijven
uitdragen dat elkaar aanspreken goed is en juist positief is. Soms zelfs mensen
daar letterlijk bij helpen door samen het gesprek aan te gaan.
Voor
iedereen groei…
Zelfs in een organisatie zoals het onze waar we een hecht team hebben
opgebouwd, merk ik dat dit een ontwikkelpunt is. Elkaar complimenten geven gaat
ons goed af. Dat is al erg mooi. Nu nog wat meer kritisch zijn naar elkaar en wij
zijn er van overtuigd dat dat voor een ieder groei betekent.
Voor
jezelf om te ontvangen: je zult zien dat je inhoudelijke werk beter
wordt en je bewuster wordt van je gedrag op anderen.
Voor die
ander om te geven: geeft een teamgevoel er samen voor te staan en
met elkaar zaken beter te krijgen.
Voor de
organisatie: inhoud en gedrag worden beter, hetgeen tot betere
producten en diensten leidt en een hogere tevredenheid bij klant en medewerker.
Niet iedereen zal zich goed voelen en kunnen groeien in het feedback
geven en ontvangen. Deze personen zullen de organisatie verlaten (gedwongen of
ongedwongen).
In eerdere columns is al aangegeven dat een bepaald soort leiderschap de
basis is van het werken op basis van vertrouwen. Als leider, formeel of
informeel, moet je dit concept in alle genen van je lijf voelen. Dan draag je
het als vanzelfsprekend uit en denk je er niet eens bij na. Het is
vanzelfsprekend gedrag en dat zien en voelen mensen.
Yvonne van Kemenade en Danielle Gruijs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten